Średzkie legendy: O nieszczęśliwym rycerzu rabusiu

[1] Oryginalna wersja legendy nie ma tytułu; w wersji polskiej został on nadany przez tłumaczy

Wersja oryginalna: 16. brak niemieckiego tytułu

In Jakobsdorf soll früher einmal ein Raubritter zu Hause gewesen sein, der seine Burg im Palaskesee gehabt hat. Kein Dorf im weiten Umkreise war vor ihm sicher, und so mancher Wanderer oder Kaufmann muβte Gut und Leben lassen. So wurde er wohl immer reicher, aber nicht glücklich. Und in einer Johannisnacht ist er zur Strafe für seine Untaten mit samt seinen Schätzen in dem See untergegangen. An Stelle des Schlosses und des Sees findet sich jetz nur noch ein sumpfiger, mit Schilf  bestandener Tümpel. Der Raubritter ist für ewig in die Hölle verbannt worden. Wer zur Jahreswende zwischen zwölf und ein Uhr nachts zum Palaskesee hinauswandert, erblickt das Schloss und kann sich daraus soviel Schätze holen, wie er will.

manche – niejeden, niektórzy
Strafe (die) – kara
Untat (die) – niegodziwy czyn, zbrodnia
untergehen – tonąć, ginąć, zachodzić, upadać
samt – razem, wszyscy
sumpfig – bagnisty, grząski
Schilf (das) – trzcina, sitowie
bestanderer
Tümpel (der) – bajoro
ewig – wiecznie, wieczność
Hölle (die) – piekło 
verbannen – zsyłać, skazać na wygnanie, wypędzić
erblicken – spostrzegać, dostrzegać

Pomysłodawcą cyklu jest dyrektor Muzeum Regionalnego w Środzie Śląskiej dr Grzegorz Borowski. W muzealnej bibliotece trafił on na niemiecką książkę z 1937 roku pt.: „Sagen und Erzählungen aus dem Kreise Neumarkt” ( Legendy i opowiadania z Powiatu Średzkiego). Do współpracy zaprosił on Małgorzatę Bogucką, która ilustruje tłumaczone legendy, w swoim niepowtarzalnym stylu. Poprawność tłumaczenia sprawdza Aleksandra Nabożny, lektorka języka niemieckiego i germanistka.

Ilustracja w wykonaniu Małgorzaty Boguckiej